نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• ابراهیم صالحی عمران ¹
• محسن حاجی تبار ²
• ابراهیم شفعی بلخکانلو ³

¹ استاد گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران.

² استادیار و عضو هیئت‌علمی گروه علوم تربیتی، دکتری مطالعات برنامه درسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران.

³ دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی آموزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه عدالت آموزشی با فرسودگی تحصیلی در دانشجویان بوده است. روش پژوهش ترکیبی (کمی و کیفی) است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه مازندران به تعداد 10747 نفر است که با استفاده از روش نمونه‏گیری تصادفی خوشه‏ای و طبقه‏ای متناسب و بر اساس فرمول کوکران تعداد 383 نفر (241 نفر دختر و 142 نفر پسر) به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه عدالت آموزشی گل پرور (1389) و فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (1997) بود؛ که هر دو پرسشنامه از روایی مطلوبی برخوردار هستند. ضریب آلفای کرونباخ محاسبه‌شده برای کل پرسشنامه عدالت آموزشی 75/0 و برای 73/0 به دست آمد. داده‏ها در بخش کیفی از 35 نفر به روش هدفمند از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته جمع‏آوری شد. برای تجزیه‌وتحلیل اطلاعات نیز از آزمون‎های (ضریب همبستگی پیرسون، تی‏مستقل، انوا یک‌راهه و رگرسیون) استفاده‌شده است. نتایج پژوهش، نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین عدالت آموزشی و فرسودگی تحصیلی وجود دارد. بین دانشجویان دختر و پسر ازنظر ادراک عدالت آموزشی و سطح فرسودگی تحصیلی تفاوت معناداری مشاهده نشد. بین دانشکده‏های منتخب ازلحاظ فرسودگی تفاوتی مشاهده نشد، ولی ازلحاظ عدالت آموزشی بین دانشکده‏های علوم انسانی و اجتماعی، هنر معماری و فنی و مهندسی تفاوت معناداری وجود دارد. به‌علاوه نتایج نشان داد که بهبود عدالت آموزشی موجب کاهش فرسودگی تحصیلی در بعد بی‏علاقگی تحصیلی می‏گردد؛ بنابراین بر اساس نتایج به‌دست‌آمده ضرورت ایجاد فرصت‏های عادلانه آموزشی از سوی دانشگاه‏ها به‌ویژه اساتید باید موردتوجه قرار گیرد؛ زیرا ایجاد برابری آموزشی، می‏تواند علاقه و فرسودگی تحصیلی دانشجویان را تحت تأثیر قرار دهد و به موفقیت تحصیلی آن‏ها کمک نماید.

کلیدواژه‌ها

• دانشجویان
• عدالت آموزشی
• فرسودگی تحصیلی

عنوان مقاله [English]

The Relationship of Educational Justice with Educational Exhaustion in Mazandaran University Students

نویسندگان [English]

• Ibrahim Salehi Omran ¹
• mohsen hajitabar ²
• Abraham Shafai Balkhanklouw ³

¹ Faculty Member of Mazandaran University

² Assistant Professor, Department of Educational Sciences, Mazandaran University

³ Mazandaran University

چکیده [English]

This study investigated the relation educational justice and academic burnout in students. Research method is of an Explanatory mixed. The study population included of Mazandaran University in the academic. Using cluster and categorical random sampling Based on the Cochran formula of of 383 patients (241 females and 142 males) were selected as the statistical sample. Research tools consisted of Questionnaires educational justice Golparvar (2010) and academic burnout Berso’s (1997). Both of which questionnaires are valid and reliable. In the qualitative section data from 35 people to purposefully through semi-structured interviews were collected. For analyzing the data, descriptive statistics and inferential statistical tests (Pearson correlation coefficient, t-test, ANOVA and regression) is used. The results showed a positive and significant relationship between educational justice and is academic burnout. Between male and female students perceived Educational Justice and academic burnout level was no significant difference. No difference was observed between the faculties based on academic burnout, but in terms of educational justice the Faculty of Humanities and Social Sciences, art and architecture and Technology & Engineering there is a significant difference. The results showed that improving educational justice reduce academic burnout in component is academic apathy.

کلیدواژه‌ها [English]

• Educational justice
• Academic burnout
• students