نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 فوق دکتری، گروه علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران،

2 کارشناسی ارشد، گروه علوم تربیتی، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران، (نویسنده مسئول)،

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر خودتوسعه‌ای بر عملکرد شغلی کارکنان دانشگاه علم و فرهنگ، انجام شده است. پژوهش از نوع هدف کاربردی، از حیث نوع مطالعه کمی و از منظر روش‌شناسی از نوع توصیفی-همبستگی می‌باشد. جامعه آماری شامل کارکنان رسمی و قراردادی دانشگاه علم و فرهنگ  به تعداد 110 نفر در سال تحصیلی 1400-1399 بوده است که با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای با اختصاص متناسب، تعداد 86 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از دو پرسشنامه خودتوسعه‌ای ابیلی و مزاری (1393) با پایایی 92/0 و عملکرد شغلی با پایایی 90/0، که از ترکیب دو پرسشنامه بیرن و همکارانش (2005) و کونوی (1999) حاصل شده است، استفاده شد. بررسی مدل پژوهش نشان از برازش مناسب آن با داده‌ها داشت. نتایج نشان داد خودتوسعه‌ای با ضریب 41/0 بر عملکرد شغلی کارکنان تأثیرگذار بود. خودتوسعه‌ای بر عملکرد وظیفه‌ای با ضریب 30/0 و بر عملکرد زمینه‌ای با ضریب 15/0 تأثیرگذار بوده است. تأثیر چهار مؤلفه خودتوسعه‌ای بر عملکرد شغلی ارزیابی شد که به ترتیب خودنظم‌دهی و خودرهبری با ضریب 17/0 و 28/0 بر عملکرد شغلی تأثیرگذار بوده و فرضیه تأثیر مؤلفه‌های خودمدیریتی و خودراهبری یادگیری بر عملکرد شغلی در این پژوهش رد شدند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effect of Self-Development on Employees’ Job Performance of Universities and Higher Education Centers (Case study: University of Science and Culture)

نویسندگان [English]

  • Ebrahim Mazari 1
  • Narges Nasiri 2

1 Postdoctoral Fellow, Department of Education, University of Tehran

2 M.A. in Educational Science, Department of Education, University of Science and Culture, (Corresponding author),

چکیده [English]

The aim of this study was to investigate the effect of self-development on job performance of University of Science and Culture employees. The research was an applied research based on goal and in terms of study type was quantitative and from the methodological view, was descriptive-correlational. The statistical population included 110 formal and contract staff of the University of Science and Culture at 2020-2021 that using stratified sampling method with proportional allocation, 86 of them were selected as the sample. To collect data from the two self-developed questionnaires of Abili and Mazari (2014) with a reliability of 0.92 and job performance with a reliability of 0.90, used, which is a combination of two questionnaires of Byrne et al (2005) and Conway (1999) is obtained. Examination of the research model showed that it fits well with the data. The results showed that self-development with a coefficient of 0.41 had an effect on employees' job performance. Also, self-development has had an effect on task performance with a coefficient of 0.30 and on field performance with a coefficient of 0.15. Also, the effect of four components of self-development on job performance was evaluated, which self-regulation and self-leadership with a coefficient of 0.17 and 0.28, respectively, had an effect on job performance. The hypothesis of the effect of self-management and self-directed learning components on job performance was rejected in this study.

کلیدواژه‌ها [English]

  • self development
  • job performance
  • University of Science and Culture
ابیلی، خدایار، مزاری، ابراهیم (1397). نظریه‌های پشتیبان خودتوسعه‌ای منابع انسانی. فصلنامه توسعه مدیریت منابع انسانی و پشتیبانی. 13(50)، 137-111.
ابیلی، خدایار؛ پورکریمی، جواد؛ مزاری، ابراهیم (1399). ارائه الگوی خودتوسعه­ای رهبران دانشگاهی. فصلنامه مطالعات رفتار سازمانی. 9 (12): 1-27.
ابیلی، خدایار؛ خباره، کبری؛ مزاری، ابراهیم؛ گرایلی، بیژن (1395). نقش خودرهبری و خودمدیریتی بر سرمایه­های انسانی سازمان­های خدماتی دولتی (مطالعه موردی: وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی). مدیریت دولتی. 8 (1): 93-112.
ابیلی، خدایار؛ مزاری، ابراهیم (1394). توسعه منابع انسانی: با تاکید بر مفاهیم خودتوسعه­ای، خودرهبری و خودمدیریتی (جلد اول). تهران: نشر امید.
ابیلی، خدایار؛ مزاری، ابراهیم (1397). فرایند روان­شناختی خودتوسعه­ای رهبران دانشگاهی (یک مطالعه فراترکیب). فصلنامه پژوهش­های کاربردی روانشناختی. 9 (3): 15-34.
احمدی، محمدحسین؛ الوند، مریم؛ قهرمانی، فریبا (1390). بررسی تأثیر  دروس تخصصی رسته انتظامی دوره کاردانی مصوب دانشگاه علوم انتظامی بر عملکرد فارغ­التحصیلان. توسعه مدیریت و منابع انسانی و پشتیبانی. 6 (22): 37-81.
آذر، عادل؛ خسروانی، فرزانه؛ جلالی، رضا و دهدشتی، عادل (1390). تدوین چرخه عمر دانشگاه_ رویکرد فازی. فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی. (59)، 1-25.
ثاقب اسمعیل­پور، مسعود؛ عبدی، کیانوش؛ حسینی، محمدعلی و بیگلریان، علی­اکبر (1398). رابطه اخلاق کاری با عملکرد شغلی کارکنان اداری درمانی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی و مراکز تابعه در سال1396. مقاله پژوهشی. 20 (1)، 52-62.
حسن­پور، اکبر؛ معمارزاده، غلامرضا؛ انبارلویی، مونا (1392). پژوهش پیرامون رابطه تأثیر  و تاثری نگرش­های شغلی و ارتباط آن­ها با عملکرد کارکنان. فصلنامه مدیریت توسعه و تحول. 12 (1392): 21-28.
دیزجی، منیره؛ کتابفروش بدری، آرش (1397). بررسی اثر سرمایه انسانی و بهره­وری نیروی کار بر مصرف انرژی در بخش­های مختلف اقتصاد ایران. مدیریت بهره­وری. 13 (49)، 169-194.
عسکری­نژاد، منیره؛ سلیمان بیگی، شیوا (1396). بررسی رابطه کیفیت زندگی کاری با خودتوسعه­ای کارکنان دانشگاه­های پیام نور تهران. کنفرانس پژوهش های نوین ایران و جهان در روانشناسی و علوم تربیتی حقوق و علوم اجتماعی. دوره 1
علائی، سعید؛ رزقی شیرسوار، هادی (1398). تبیین مولفه­های سرمایه اجتماعی موثر بر عملکرد کارکنان شهرداری (نمونه موردی منطقه 22 شهر تهران). مجله مطالعات توسعه اجتماعی ایران. 11 (2): 51-63.
گودرزی، محمدعلی؛ مزاری، ابراهیم و خباره، کبری (1398). نقش واسطه ای خودتوسعه ای در رابطه ی خودآگاهی و عملکرد شغلی. مدیریت فرهنگ سازمانی. 17 (4)، 531-548.
مزاری، ابراهیم؛ ابیلی، خدایار؛ پورکریمی، جواد (1398). مدل ساختاری خودتوسعه­ای رهبری مدیران دانشگاه­ها و مراکز آموزش عالی (مورد: دانشگاه تهران). فصلنامه آموزش و توسعه منابع انسانی. 6 (22): 43-65.
مزاری، ابراهیم؛ زمانی، مهسا (1395). تأثیر پذیری سرمایه انسانی از سازوکارهای روان‌شناختی_رفتاری خودتوسعه­ای: خودنظم­دهی، خودمدیریتی، خودرهبری و خودراهبری یادگیری. فصلنامه پژوهش­های کاربردی روانشناختی. 7 (3): 39-54.
مشبکی، اصغر؛ عندلیب اردکانی، نادر و عندلیب اردکانی، داود (1390). بررسی تأثیر  سبک های رهبری بر فراموشی سازمانی هدفمند: رویکردی نوین در مدیریت دانش. مدیریت سلامت. 14 (44)، 41-54.
مقدسی، جواد؛ محمدخانی، کامران؛ محمد داودی، امیرحسین (1396). مقایسه وضعیت موجود ومطلوب ابعاد و مولفه­های بهسازی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی مورد منطقه8. نوآوری­های مدیریت آموزشی. 12 (3)، 63-81.
میرکمالی، سیدمحمد؛ مزاری، ابراهیم (1396). نقش خودتوسعه‌ای بر آمادگی برای تغییر کارکنان مراکز آموزش عالی؛ با میانجی‌گری بهسازی سازمانی. مدیریت و برنامه‌ریزی در نظام‌های آموزشی. 10(2)، 60-33.
میرکمالی، سیدمحمد؛ مزاری، ایراهیم؛ خباره، کبری؛ صدیقی، ایراندخت (1393). تبیین نقش خودرهبری و بر سرمایه­های انسانی کارکنان مراکز آموزش عالی: تحقیقی موردی درباره­ی دانشگاه تهران. فصلنامه مطالعات آموزشی و آموزشگاهی. 3 (11): 9-29.
Andrén, U. (2012). Self-awareness and self-knowledge in professions: Something we are or a skill we learn. Kompendiet, Göteborg.
Befort, N and Hattrup, K (2003). Valuing Task and Cntextual Performance: Experience, Job Roles, and Rating of the importance of job behaviors. Applied H.R.M research. 8 (1), 17-35.
Boyce, L.A., Zaccaro, S.J., and Wisecarver, M.Z. (2010). Propensity for self-development of leadership attributes: Understanding, predicting, and supporting performance of leader self-development. The Leadership Quarterly. 21, 159–178.
Indradevi R, (2012). The Impact of Psychological Empowement on Job Performance and Job Sattisfaction In Indian Software Companies. 2 (4), 36-4.
Kahya Emin, (2009). The effect of job performance on effectiveness. International Journal Industrial Ergonomics. 39, 96-104.
London M, Holtlarsen, Thisted L N (2013). Relationships Between Feedback and Self- Development. Group & Organization Management, 24(2) 5-12.
Motowidlo, J. S. & Kell, H. J. (2012). Handbook of psychology. Wiley Publishing.
Pauen, S., Hochmuth, A., & Schulz, A. B. S. (2014). IMMA 1-6: IMpuls-MAnagement vom Kleinkind- bis zum Vorschulalter-Ein Elternfragebogen zur Beziehungsgestaltung im Umgang mit Erwartungen. Zielen und Gefühlen. Kindergartenpdagogik – Onlin
Pedler, M., Burgoyne, J., & Boydell, T. (2013). A manager's guide to self-development. Maidenhead, Berkshire, UK: McGraw-Hill House.
Reichard, R. J, Johnson, S. K. (2011). Leader self-development as organizational strategy. The Leadership Quarterly. 22, 33–42.
Rezaei Dizgah, Morad, Goodarzvand Chegini, Mehrdad, Bisokhan, Roghayeh (2012). Relationship between Job Satisfactin and Employee Job Performance in Guilan Public Sector. Journal of Basic and Applied Scientific Research. 2 (2), 1735-2012.
Saengchai, S., Siriattakul, P., Jermsittiparsert, K (2019). Exploring the link between HR Practices, Employee Motivation, Employee Empowerment and Employee Performance in Engineering firms of Indonesia. International Journal of Psychosocial Rehabilitation. 23 (4), 734-748.
Simmons, M.J. (2017). Leader self-development: An emerging strategy for building leadership capacity. Dissertation, Kansas State University.
Sonnentag, S., Volmer, J., & Spychala, A. (2010). Sage handbook of organizational behavior. Konstanzer Online-Publikations-System.
Thompson Rebecca, Payene Stephanie C, Horner Margaret T, Morey Horner leslie, (2012). Why borderline personality features adversely affect job performance: The role of task strategies, Personality and Individual Differences. 52 (2012), 32-36.
Verma, R., Agarwal, R.P (2016). Self-Development through Human Value Education. International Journal of Engineering and Technical Research. 4 (3), 5-8.
Yu, s. & Ko. Y. (2016). Communication competency as a mediator in the self-leadership tojob performance relationship. Colegn, In press.
Zhoc, K. C. H. & Chen, G. (2016). Reliability and validity evidence for the Self-Directed Learning Scale (SDLS). Learning and Individual Differences. 49, 245–250.