نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
دانشگاه سیستان و بلوچستان
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی رابطه فشار روانی ناشی از کار، راهبردهای مقابله ای و فرسودگی شغلی در مدیران مقطع ابتدایی انجام شده است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش کلیه مدیران مقطع ابتدایی که از این تعداد 73 مدیر زن و 69 مدیر مرد به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم و تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها با استفاده از سه پرسشنامه ی فرسودگی شغلی مسلش (1981)، پرسشنامه فشار روانی ناشی از کار جی ملج و سوینت (1984) و پرسشنامه راهبردهای مقابله ای الیسون (1997)صورت گرفت. تجزیه تحلیل داده ها با به کارگیری آزمون ضریب همبستگی ، رگرسیون گام به گام، آزمون t مستقل و تحلیل واریانس انجام شد. نتایج نشان داد که بین راهبردهای مقابله ای و فرسودگی شغلی رابطه معکوس و معنی داری وجود داشته و استفاده از راهبردهای مقابله ای فرسودگی شغلی را به طور معنی داری در مدیران کاهش می دهد. یافته ها همچنین نشان داد که فقط بعد وظیفه از ابعاد فشار روانی ناشی از کار، قادر به پیش بینی فرسودگی شغلی مدیران است. همچنین نتایج بیانگر آن بودند که مولفه های مربوط به راهبردهای مقابله ای قادر به پیش بینی میزان فرسودگی شغلی مدیران هستند. مولفه مشارکت از راهبردهای مقابله ای با ضریب بتای استاندارد 434/0، 19 درصد از واریانس فرسودگی شغلی مدیران را تبیین نموده است. مولفه های مشارکت، برنامه سلامتی، مدیریت زمان و دیدگاه واقع گرایانه توان تبیین فرسودگی شغلی مدیران را به 35 درصد رسانده است.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Relashinship between Occupational Stress, Coping Strategies and Job Burnout in Primary Schools' Principals
نویسنده [English]
- Vali Mehdinezhad
University of Sistan and Baluchestan
چکیده [English]
This study was designed to investigate the relationship between occupational stress, coping strategies and job burnout in primary schools’ principals. The research was descriptive and correlational. The target population consisted of all elementary schools’ principals in Zahedan. Of these 73 female and 69 male was selected using stratified random sampling techniques. Data were collected using questionnaires, Maslach’s job burnout (1981), Gmelch and Swent’s occupational stress (1984), and Allison’s coping strategies questionnaire (1997). Data analysis was performed using correlation, stepwise regression, t-test and analysis of variance. The results showed that there was significant and an inverse relationship between coping strategies and burnout. The use of coping strategies significantly reduces principals’ job burnou. Findings also showed that only the duty of the directors of stress can predict burnout of principals. In fact, duty component with standardized beta coefficient 0/368, explained 14% of variance in principals’ burnout. The results also indicated that some component of coping strategies can predict burnout of principals. Participation component, the health, time management and realistic perspective could explain principals’ burnout to 35%.
کلیدواژهها [English]
- Occupational Stress
- Coping strategies
- Job burnout
- Primary Schools' Principals