مهزا پاکزاد؛ عباس عباس پور؛ حمید رحیمیان؛ علی خورسندی طاسکوه
چکیده
بینالمللی شدن دانشگاهها، مهاجرت دانشجویی، و تعدد دانشجویان بینالمللی از فرهنگهای مختلف، سطح بالاتری از ارتباطات، تعاملات و تعهدات انسانی را به وجود آورده است، که این مسئله علاقۀ دانشمندان به مقولۀ فرهنگپذیری و تأثیرات اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و روانی آن را تحت تأثیر قرار داده است. فرایند فرهنگپذیری دانشجویان بینالمللی ...
بیشتر
بینالمللی شدن دانشگاهها، مهاجرت دانشجویی، و تعدد دانشجویان بینالمللی از فرهنگهای مختلف، سطح بالاتری از ارتباطات، تعاملات و تعهدات انسانی را به وجود آورده است، که این مسئله علاقۀ دانشمندان به مقولۀ فرهنگپذیری و تأثیرات اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و روانی آن را تحت تأثیر قرار داده است. فرایند فرهنگپذیری دانشجویان بینالمللی به دلیل عوامل متعددی استرسزا شناخته شده است. در حقیقت، تعامل میان این دانشجویان و جامعۀ میزبان نقش مهمی در سازگاری بینفرهنگی آنان دارد. بااینحال، پژوهشهای محدودی، چنین تعاملی را در بررسی فرهنگپذیری دانشجویان بینالمللی موردبررسی و ارزیابی قرار دادهاند. لذا هدف اصلی این پژوهش احصاء و ارزیابی عوامل تأثیرگذار بر فرهنگپذیری دانشجویان بینالمللی دانشگاههای علوم پزشکی شهر تهران در راستای تسهیل شرایط زندگی و بهبود عملکرد تحصیلی این دانشجویان در ایران بوده است؛ بنابراین پژوهش حاضر با تکیه بر مفهوم فرهنگپذیری، به بررسی همسویی دانشجو و دانشگاه در ابعاد مختلف بهعنوان پیشبینیکنندههای سازگاری روانشناختی دانشجویان بینالمللی در دانشگاههای علوم پزشکی شهر تهران پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش شامل 56 نفر از دانشجویان بینالمللی مشغول به تحصیل در دانشگاههای علوم پزشکی شهر تهران بود که به شیوۀ گلولۀ برفی انتخاب شدند. بهمنظور تحلیل دادههای بهدستآمده علاوه بر تحلیل شاخصهای توصیفی، از تحلیل آماری نیز استفاده شده است. نتایج حاصله حاکی از آن بود که عامل هنجارهای ارزشی، درصد فرهنگپذیری را در این دانشجویان تبیین میکند. همچنین نتایج تحلیل نشان داد که در بین دانشجویان دختر و پسر در عامل شیوههای زندگی تفاوت معناداری وجود دارد که خود در فرهنگپذیری نقشی اساسی دارد.
مهزا پاکزاد
چکیده
امروزه یادگیری بعد از فارغالتحصیلی نه تنها متوقف نمیشود بلکه بهعنوان نقطۀ شروع توسعۀ نیروی انسانی در شغل محسوب میگردد که در این راستا یکی از ابزارهای تقویت یادگیری در حرفۀ افراد، طرح توسعۀ فردی است. در واقع این طرح یک ابزار کاربردی و برنامۀ زمانبندی شدۀ مکتوب در جهت برآوردهشدن نیازهای حرفهای کارکنان در راستای اهداف سازمان ...
بیشتر
امروزه یادگیری بعد از فارغالتحصیلی نه تنها متوقف نمیشود بلکه بهعنوان نقطۀ شروع توسعۀ نیروی انسانی در شغل محسوب میگردد که در این راستا یکی از ابزارهای تقویت یادگیری در حرفۀ افراد، طرح توسعۀ فردی است. در واقع این طرح یک ابزار کاربردی و برنامۀ زمانبندی شدۀ مکتوب در جهت برآوردهشدن نیازهای حرفهای کارکنان در راستای اهداف سازمان و شغل خویش بیان گردیده است. اگرچه کاربرد این ابزار بسیار متداول است، با این حال در راستای آشنایی هرچه بیشتر پژوهشگران با نتایج گوناگون تحقیقات متعدد جهانی در زمینۀ اجرای آن، مطالعۀ هدفمندی صورت نگرفتهاست. لذا هدف از این مطالعه، بررسی یافتههای پژوهشهای جهانی در زمینۀ اجرای طرح توسعۀ فردی و میزان اثربخشی آن در سازمانهاست. نتایج بررسی مجموعاً 23 پژوهش خارجی و داخلی حاکی از آن است که اکثر آنها اثربخشی قابلتوجه اجرای این طرح را بر توسعۀ دانش، بهبود مهارتهای حرفهای و عملکرد کارکنان، ترغیب واکنش حرفهایی و ارتقای قابلیت استخدامی افراد مورد تأکید قرار دادهاند. در نقطۀ مقابل، نتایج برخی پژوهشها نیز ماهیت فردی بودن این طرح را موجب غفلت از راهبردهای کلان سازمانی دانسته، عدم انگیزهبخشی و ترغیب شیوۀ بازخوردی، عدم اثرگذاری بر اقدامات حرفهایی در محل کار، تأکید بر ماهیت زینتی این طرح و کاربرد غیرواقعی آن را مطرح نمودهاند. در پارهای دیگر از پژوهشها، برخورداری از پشتیبانی کافی به منظور اجرای طرح، نوع محیط یادگیری سازمانی، توجه به تیمهای کاری، سبک رهبری، تمرکززدایی و نیز حمایت از راهنما یا مربی پشتیبان در نقش هدایتکننده نیز عوامل و شرایط اثربخشی اجرای این طرح عنوان شدهاند.