اکرم طالبی؛ علی خورسندی؛ سعید غیاثی
چکیده
توانمندسازی معلمان فرایندی پیچیده و چندبعدی است که نیازمند سیاستگذاری پویا در ابعاد متعددی است. در پژوهش حاضر تلاش شد عوامل مؤثر بر پدیده توانمندسازی معلمان موردبحث و بررسی قرار گیرد. پژوهش با اعمال رویکرد ترکیبی و در دو گام مطالعه تطبیقی و تحلیل انتقادی انجام شد. در بخش نخست دادههای مربوط به آموزش معلمان در کشورهای فنلاند، سنگاپور، ...
بیشتر
توانمندسازی معلمان فرایندی پیچیده و چندبعدی است که نیازمند سیاستگذاری پویا در ابعاد متعددی است. در پژوهش حاضر تلاش شد عوامل مؤثر بر پدیده توانمندسازی معلمان موردبحث و بررسی قرار گیرد. پژوهش با اعمال رویکرد ترکیبی و در دو گام مطالعه تطبیقی و تحلیل انتقادی انجام شد. در بخش نخست دادههای مربوط به آموزش معلمان در کشورهای فنلاند، سنگاپور، ژاپن، اتریش، فرانسه و ایران در محورهای مشخص جمعآوری گردید و در گام دوم با (14) نفر از متخصصین تعلیم و تربیت، مدیران و اعضاء هیئتعلمی دانشگاه فرهنگیان مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شد. یافته های پژوهش مبین آن است که توانمندسازی معلمان از دو بعد کلان و خرد با موانع متعددی مواجه است. ضعف جایگاه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی معلمان از منظر کلان و ضعف آموزش های بدو خدمت، ضمن خدمت، حمایت از توسعه مستمر حرفه ای و فقدان سیاست جذب فراگیر مناسب از منظر خرد مانع توانمندسازی معلمان شده است؛ بنابراین توصیه می شود بهمنظور ارتقاء جامعه و حرکت در مسیر توسعه پایدار، دیدگاه مسئولین به آموزشوپرورش و این حرفه در ابعاد مختلف و بهصورت عملی تغییر کرده و سیاست هایی متناسب با نیازهای جامعه معلمان و سطح بینالمللی اتخاذشده و از ورود افرادی که استعداد، علاقه و شایستگی لازم را ندارند، جلوگیری شود.
شهرام مهرآور گیگلو؛ علی رشیدی؛ تقی اکبری
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی نگرش،دانش زیست محیطی و مولفههای پایداری در دانشگاه بود. پژوهش حاضر از لحاظ روش در حوزه تحقیقات کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات در پژوهشهای توصیفی- پیمایشی قرار می گیرد.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشکده مدیریت پردیس فاربی دانشگاه تهران می باشد.که از بین آنها تعداد 200 نفر با روش نمونه گیری ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی نگرش،دانش زیست محیطی و مولفههای پایداری در دانشگاه بود. پژوهش حاضر از لحاظ روش در حوزه تحقیقات کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات در پژوهشهای توصیفی- پیمایشی قرار می گیرد.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشکده مدیریت پردیس فاربی دانشگاه تهران می باشد.که از بین آنها تعداد 200 نفر با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها نیز از سه پرسش نامه، پرسش نامه محقق ساخته دانشگاه پایدار ملکی(1393) باضریب پایایی 89/0 وپرسش نامه دانش زیست محیطی هی و همکاران(2011) با ضریب پایایی 87/0 و مقیاس nep با ضریب پایایی 85/0 بهره گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شد که در بخش استنباطی از آزمون فریدمن، همبستگی، تی تک نمونه ای استفاده شد.نتایج تجزیه و تحلیل ها نشان داد که دانشجویان در بعد نگرش محیط زیست با میانگین (55/3) در وضعیت نسبتا مطلوب قرار دارند و همچنین در بعد دانش محیط زیست نیز با میانگین(09/4) در وضعیت مطلوب قرارداشتند.علاوه براین نتیجه اولویت بندی عوامل دانش و نگرش محیط زیست معنادار بوده و در نهایت نتیجه بررسی همبستگی نشان داد که، رابطه بین ابعاد دانشگاه پایدار و دانش و نگرش نسبت به محیط زیست مثبت و معنادار می باشد و از بین عوامل دانشگاه پایدار آموزش و پژوهش پایدار بیشتر میزان همبستگی را با نگرش محیط زیست داشتند همچنین از بین این ابعاد بیشترین میزان همبستگی را با دانش محیط زیست مدیریت محیط زیست و خدمات پایدار دارا بودند.
عماد ملکی نیا؛ عباس بازرگان؛ صدیقه فیضی
چکیده
پایداری در آموزش عالی رویکردی نسبتاً جدید است که به دنبال استقرار و کاربست اصول و مفاهیم توسعه پایدار در دانشگاهها و موسسات آموزش عالی است. ارزیابی پایداری در پی سنجش میزان همسویی استراتژیها و برنامههای آموزشی، پژوهشی، خدمات تخصصی و فعالیتهای پشتیبانی دانشگاهها با اصول و مفاهیم توسعه پایدار است. لذا هدف تحقیق حاضر، ...
بیشتر
پایداری در آموزش عالی رویکردی نسبتاً جدید است که به دنبال استقرار و کاربست اصول و مفاهیم توسعه پایدار در دانشگاهها و موسسات آموزش عالی است. ارزیابی پایداری در پی سنجش میزان همسویی استراتژیها و برنامههای آموزشی، پژوهشی، خدمات تخصصی و فعالیتهای پشتیبانی دانشگاهها با اصول و مفاهیم توسعه پایدار است. لذا هدف تحقیق حاضر، شناسایی عوامل و ملاکهای پایداری موسسات آموزش عالی و ارزیابی وضعیت پایداری دانشگاه تهران است. برای انجام این تحقیق، از روش آمیخته اکتشافی استفاده شده است که در بخش کیفی روش تحقیق گروه کانونی و مصاحبه انفرادی و در بخش کمی روش تحقیق توصیفی- تحلیلی به کار گرفته شده است. برای انتخاب نمونه، در بخش کیفی از روش نمونهگیری غیراحتمالی هدفمند و در بخش کمی از روش نمونهگیری طبقهای متناسب استفاده گردید. نتایج تحقیق در بخش کیفی نشان میدهد که عوامل اصلی ارزیابی پایداری دانشگاه شامل: آموزش، پژوهش، ارائه خدمات تخصصی، سیستم حکمرانی دانشگاه، سیستم مدیریت زیستمحیطی، سیستم تامین مالی دانشگاه هستند. به منظور ارزیابی وضعیت پایداری دانشگاه در عوامل فوق، در مجموع 34 ملاک و 81 نشانگر شناسایی گردید. نتایج تحقیق در بخش کمی نشان میدهد که از دیدگاه اعضاء هیأت علمی و دانشجویان تحصیلات تکمیلی، وضعیت دانشگاه تهران در عوامل و ملاکهای پایداری به صورت معنیدار پائینتر از وضعیت مطلوب قرار دارد. ضمناً نتایج تحلیل دادههای تحقیق نشان میدهد که بین دیدگاه اعضاء هیأت علمی و دانشجویان تحصیلات تکمیلی در خصوص وضعیت پایداری دانشگاه تهران تفاوت معنیداری وجود دارد.
احسان پروین؛ سعید غیاثی ندوشن؛ شراره محمدی
چکیده
آموزش، اثربخشترین ساز و کار جامعه برای مقابله با یکی از بزرگترینچالشهای این قرن؛ یعنی توسعه پایدار است. توسعه پایدار به انسانهای کل نگر، دارای تفکر سیستمی، بینش میانرشتهای و فرارشتهای، آگاه، خلاق و مشارکت جو نیاز دارد. تولید منابع انسانی واجد شرایط فوق، نیازمند کیفیت بالای عناصر و عوامل نظام آموزشی (ورودی، فرایند، خروجی ...
بیشتر
آموزش، اثربخشترین ساز و کار جامعه برای مقابله با یکی از بزرگترینچالشهای این قرن؛ یعنی توسعه پایدار است. توسعه پایدار به انسانهای کل نگر، دارای تفکر سیستمی، بینش میانرشتهای و فرارشتهای، آگاه، خلاق و مشارکت جو نیاز دارد. تولید منابع انسانی واجد شرایط فوق، نیازمند کیفیت بالای عناصر و عوامل نظام آموزشی (ورودی، فرایند، خروجی و پیامد) در راستای توسعه پایدار می باشد.نظام آموزش عالی و نیروی انسانی متخصص، نقشی کلیدی در توسعه پایدار هر جامعهای ایفا میکند. دانشگاهها بایدبهعنوان مکانهای تحقیق و مطالعه برای توسعه پایدارتلاش کنند.آموزش عالی باید بتواند بهترین راه بهرهبرداری از منابع و امکانات محدود را کسب کند. هدف:هدف این پژوهش طراحی مدلی برای کیفیت برونداد نظام آموزش عالی در رسیدن به توسعه پایدار بر اساس رویکرد سیستم آموزشمی باشد، برای رسیدن به توسعه پایدار باید بتوان هماهنگی و تعامل بین اجزا توسعه را به وجود آورد. روش:در این مقاله از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده و به شیوه تحلیلی اسنادی صورت گرفته است. نتیجه گیری:نتیجه این پژوهش حاکی از آن است که برای رسیدن به توسعه پایدار، نظام آموزشی یکی از عناصری است که میتوان راه رسیدن به توسعه را هموار سازد و مسیر آن را بهسوی توسعه هموار هدایت کند اما مقولهی مهمی که در آموزش برجسته است کیفیت محصولات و بروندادهای نظام آموزشی است.